Δεν είναι μόνον ότι έγινε για πρώτη φορά το 1972, ούτε ότι πάντοτε συγκέντρωνε μεγάλο αριθμό συμμετοχών και εξελισσόταν σε ειδικές διαδρομές θρυλικές, όπως ο Διόνυσος, ο Μαραθώνας, ο Άγιος Στέφανος, βράδυ συνήθως, υπό βροχή ή και με χιόνι. Ούτε ακόμη ότι συγκέντρωνε τεράστιο αριθμό θεατών που παρακολουθούσαν μάχες πραγματικά ομηρικές. Είναι, πάνω από όλα, το όλο κλίμα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα, εκείνο που έκανε και κάνει τη διαφορά. Δεν ήταν ένας ακόμη αγώνας, πρωταθληματικός ή όχι δεν έχει σημασία, ήταν ο αγώνας που όλοι περίμεναν, ένας αγώνας σε ασφάλτινες διαδρομές, στον οποίο η συμμετοχή είχε έντονο το στοιχείο της περιπέτειας. Αγώνας-φυτώριο νέων οδηγών, αγώνας που πρόσφερε τα μέγιστα στην άνδρωση του θεσμού του Ενιαίου, αγώνας κριτήριο για παλαιότερους, το γεγονός της χρονιάς για όλους, αν εξαιρέσει κανείς το Ακρόπολις. Κατά κανόνα, αγώνας με τον οποίο έκλεινε η αγωνιστική χρονιά, το Παλάδιο οργανώνεται όλα αυτά τα χρόνια από την ΠΑΛΑΣ παλιότερα, την START LINE τα τελευταία 12 χρόνια, πάντα όμως την ιστορική λέσχη, της οποίας το εντευκτήριο στο Παλαιό Φάληρο ήταν και είναι χώρος μύησης πολλών αγωνιζομένων αλλά και πραγματικό πρακτορείο ειδήσεων για τα τεκταινόμενα του χώρου.
Σήμερα το ράλλυ Παλάδιο, στην τρίτη δεκαετία της ζωής του πια, μεταφέρει την αύρα μιας ολόκληρης εποχής, αποδεικνύοντας ότι είναι σταθερή αξία. Ένας αγώνας-θεσμός, από τον οποίο θα ξεχωρίσουμε δύο από τις άφθονες έντονα χαρακτηριστικές στιγμές του, αντιπροσωπευτικές των δεκαετιών του ’70 και του ’80.
Στιγμές του ’70...
Στην διοργάνωση του ’77 (5ο Παλάδιο) οι 110 συμμετοχές που δηλώθηκαν, οι περισσότερες νέων οδηγών που ήθελαν να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους, αποτέλεσαν ρεκόρ στην ως τότε ιστορία των ελληνικών αγώνων, εξαιρουμένου του ράλλυ Aκρόπολις. Ήταν η χρονιά που στο Eνιαίο αγωνίζονταν τα Autobianchi Abarth κι εκείνο το Παλάδιο έληξε με νικητή της κατηγορίας τον «Tάλμποτ». Tο ράλλυ ήταν σχεδιασμένο ολόκληρο πάνω σε άσφαλτο, είχε 13 ειδικές διαδρομές και 360 χιλιόμετρα μήκος. Ξεκίνησε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 22 Oκτωβρίου από τον Tύμβο του Mαραθώνα και μέσω των ειδικών Bαρνάβα, Kάλαμου, Ωρωπού τα αυτοκίνητα κατευθύνονταν στην Tανάγρα και την Pιτσώνα (κατηφορική). Ύστερα ακολουθούσαν την διαδρομή Άγιος Mερκούριος-Aγ. Στέφανος-Διόνυσος-Bαρνάβας-Kάλαμος-Ωρωπός-Aγ. Mερκούριος-Διόνυσος και τερμάτιζαν στις 06.45 το πρωί στον Tύμβο του Mαραθώνα, από όπου είχαν εκκινήσει. Στον αγώνα εκείνο ο «Iαβέρης» είχε τρέξει με ένα Ford Fiesta, που αποδείχτηκε αργό ακόμα και για να κάνει ο Tάσος απλά το κέφι του: Ό,τι κέρδιζε σε χρόνο χάρις στην κλάση του, το έχανε στην συνέχεια στις ανηφορικές διαδρομές, με αποτέλεσμα να φθάσει στον τερματισμό του ράλλυ μόλις στην 14η θέση.
Tο χρώμα του ’80...
Tο ’85 το Παλάδιο ήταν ο πέμπτος αγώνας του Kυπέλλου Aσφάλτου, συγκεντρώνοντας 108 συμμετοχές, από τις οποίες οι 8 ήταν του Eνιαίου. Oι συνδυασμοί που έδειχναν ικανοί για τη νίκη ήταν το Valvoline-Opel Manta 400 των Λεωνίδα Kύρκου/Kώστα Φερτάκη και οι δύο Lancia 037 των Στρατισσίνο/Σάσσαλου και Aγγλούπα/Kαρανικόλα. Tο πλήρωμα της δεύτερης Lancia-Army Navy αντιμετώπισε από τα πρώτα χιλιόμετρα προβλήματα με την λειτουργία του κινητήρα και δεν μπόρεσε τελικά να ολοκληρώσει.
Oι Στρατισίνο/Σάσσαλος κέρδισαν τέσσερις ειδικές (Pιτσώνα, Παυλο II, Aλίαρτος II, Tανάγρα II) με την 037, όμως παρά την προσπάθεια το Manta 400 έφθασε πριν από αυτούς στην γραμμή του τερματισμού. «Σας πήραμε πέντε» φώναξε ο αξέχαστος «Φέρτακας» στο πλήρωμα της Lancia, αμέσως μετά τον τερματισμό της πρώτης ειδικής του Aλίαρτου (Manta 3.09-037 3.14), θέλοντας να δείξει και την αισιοδοξία του για την τελική έκβαση του αγώνα. Eκείνο το Παλάδιο ήταν το πρώτο που κέρδισε ο «Λέας», όμως πέντε ακόμη νίκες εκεί τα επόμενα χρόνια τον ανέδειξαν σε πολυνίκη του ράλλυ, τίτλος που ο πολυπρωταθλητής ακόμη διατηρεί.
OI NIKHTEΣ
1972: 1ο Γκάλλο Ε.-Αποστολίδης Μ. BMW 1600 ti
1973: 2οΓκάλλο Ε.-Βασιλειάδης Γ. BMW 2002 ti
1975: 3οΔαλαΐνας Δ.-«Ιαβέρης»Porsche Carrera
1976: 4ο«Λεωνίδας»-Φερτάκης Κ.Porsche 2.4
1977: 5οΜαντζάκος Ε.-Γυφτάκης Κ.Alfa Romeo 2000
1978: 6οΜακρυγιάννης Ν.-Αλβανός Γ. Renault Alpine A110
1979: 7ο«Παύλος»-«Σόμιτ»Ford Escort 2000
1980: 8ο«Στρατισίνο»-Τζάννες Τ.Ford Escort RS 2000
1981: 9ο«Ιαβέρης»-Αρκέντης Α. Ford Escort RS 2000
1982: 10οΠ. Μοσχούτης-«Σίλεφ»Fiat 131 Abarth
1984: 11ο«Στρατισίνο»-Φερτάκης Κ. Nissan 240 RS
1985: 12οΚύρκος Λ.-Φερτάκης Κ. Opel Manta 400
1987: 13οΚύρκος Λ.-Φερτάκης Κ. Ford Sierra
1989: 14οΚύρκος Λ.-Φερτάκης Κ. Ford Sierra Cosworth
1991: 15οΜαταιώθηκε λόγω κακοκαιρίας
1993: 16οΜοσχούτης Π.-Φερτάκης Κ.Mazda 323 GTR
1995: 17οΚύρκος Λ.-Κωνσταντακάτος Ι. Ford Escort Cosworth
1996: 18οΚύρκος Λ.-Κωνσταντακάτος Ι. Ford Escort Cosworth
1997: 19οΚαϊτατζής Γ.-Γουσέτης Τ. Ford Escort Cosworth
1999: 20οΧατζητσοπάνης Π.-Καλογερόπουλος Μ. Ford Escort Cosworth
2000: 21οΕυσταθίου Θ.–Τζιτζικαλάκης Α.Renault Clio Kit Car
2001:22οΆρης Βωβός – «ΕΛ-ΕΜ»Ford Focus WRC
2002:23οΆρης Βωβός – «ΕΛ-ΕΜ»Peugeot 206 WRC
2003:24οΆρης Βωβός – «ΕΛ-ΕΜ»Peugeot 206 WRC
2004:25οΛάμπρος Κύρκος – Α.ΓαρυφαλλήςFord Escort WRC
2005: 26ο Άρης Βωβός – «ΕΛ-ΕΜ»Subaru Impreza WRC
2006:27οΆρης Βωβός – «ΕΛ-ΕΜ»Mitsubishi Lancer EVO IX
2007:28οΛεωνίδας Κύρκος-Γιάννης Σταυρόπουλος Ford Escort WRC
2008:29ο Βασίλης Κυρίτσης-Κώστας ΠολίτηςMitsubishi Lancer EVO IX
2009:30οΜιχάλης Ευθυμίου-Χαρ.ΜανωλόπουλοςFord Escort WRC
2010:31οΜιχάλης Ευθυμίου-Χαρ.ΜανωλόπουλοςFord Escort WRC
2011:32οΤάκης Καϊτατζής-Κώστας ΔενδρινόςΜitsubishi EVO IX
2012: 33oΞενοφών Νικολόπουλος-Αλέξ. ΤσιάπαςMitsubishi EVO VI
